Jak myślicie, do reklamy jakiego produktu można wykorzystać piosenkę o śmierci? Hmmm? Wiecie czy będziecie, ekhm, strzelać?
Jeśli nie wiecie, to dam Wam chwilkę na zastanowienie.
Jak myślicie, do reklamy jakiego produktu można wykorzystać piosenkę o śmierci? Hmmm? Wiecie czy będziecie, ekhm, strzelać?
Jeśli nie wiecie, to dam Wam chwilkę na zastanowienie.
Jeśli ktoś układałby ranking najbardziej rozrywkowych liczb na świecie, raczej nie pomyślałby o liczbie 9 692 842 jako o kandydacie do ścisłej czołówki, nawet gdyby wiedział, że jest to logarytm o podstawie 1 – 1/13 983 816 z 0,5.
Ba – same słowa „logarytm o podstawie 1 – 1/13 983 816 z 0,5” zapewne wręcz pogrążyły szanse tej liczby na jakiekolwiek wyróżnienie, ze względu na głęboki dreszcz obrzydzenia, jaki mogą u wielu osób wzbudzać. A niesłusznie, bo to właśnie jest powód, dla którego liczba 9 692 842 jest tak rozrywkowa.
Drogi Watsonie – odwracając się od telewizora zwrócił się do przyjaciela Holmes – co możesz powiedzieć o autorze słów piosenki wykorzystanej w tej reklamie?
Przepraszam… – wybudzony z drzemki Watson półprzytomnym wzrokiem powiódł po pokoju – Czy mówiłeś coś do mnie? Reklamie? Jakiej reklamie?
– Reklamie McDonald’s. Co możesz powiedzieć o autorze słów piosenki? Och, widzę, że znowu usnąłeś nad szklaneczką whisky… No tak… Pozwolisz więc, że włączę tę reklamę raz jeszcze.
„Pocztówki znad krawędzi” to niestety nie mogą być – bo już były (i to nie jedna, a dwie, i do tego całkiem udane: nr 1 i nr 2). A jeśli nawet mogłyby być znad krawędzi, to byłaby to zapewne krawędź dobrego smaku. No i byłyby to raczej pocztówki spod tej krawędzi, a nie – znad niej.
Zostaliście ostrzeżeni. Lub zachęceni – niepotrzebne skreślić.